سخت است پیوند ضدین سنگ ومحبت

این  همه  ناگفته  دارم  و  گفتن  نتوانم

عشقت  آمد  و  ناگهانی در دلم  نشست

در تلاشم که  فراموشت  کنم اما نتوانم

فریاد  می زنم  ز بی مهریت  ای دوست

که  صخره ی سنگ شدی در کشورجانم

زخمی شد دلم  به پیکان ناوک  مژگانت

شیشه نازک  شکست و پیوندش نتوانم

در حیرتم  از  افسون  الماس  چشمانت

که  به زیبایی نشست بر روی انگشتانم

گفتی  پرنده ی عشقم می دهم پروازت

اما  در  قفسم  کردی  و  پریدن  نتوانم

گفتی آزادت  میکنم  و شدم  امیدوارت

اما به اسارت  بردی دل و قلب  و جانم

نه  نامت   توان  گفتن  نه  رمز  عشقت

سلام حسرت بدل ماند و گفتگو نتوانم

در فضای  عالم پیچید شمیم  بوی عطر تنت

شکوفه   می بارد  از حباب  نفس  کشیدنت

خالق  وقتی  آفرینشت  کرد  گفت  احسنت

شبنم آمد و با شرم بر روی گونه ات نشست

نسیم آشفته  کرد گیسوان  پر پیچ  و خمت

خونم به نقطه  جوش آمد از گرمای  نفست

چه میکنی باقلبی که از شدت دمای عشقت

چون صخره  سخت سنگ بهم فشرده است

گفتی  پل  میزنم  بر روی دریای عمیق دلت

در حیرتم از این همه لطف و مهر و محبتت

هراس میرباید خواب ازحریم چشم مستت

محو  شدم  به  تمامی  در زیبایی آفرینشت

تسکین  میدهد دلم تبسم  ناز پر از آرامشت

حتی در اوج نا امیدی و تاریکی و وحشتت

عشقت با فروتنی برسفره دل سلام نشست

افسوس که عمرکوتاه بودو اجل نداد.مهلت

هی یک نفر اینجا درمیان شما میدهد بوی مهر و محبت

کسی  که  آرام  می پرسد سلام  بوی عشق  میدهد تنت

هی  دختر   متکبر  و  مغرور  عاشقی های   بی رخصت

تنها  یک  واژه ات  بس   بود  تا سلام  بسوزه  در آتشت

هی  دختر عاشق  کوهستان آهوی  زیبای  تیزپای  مست

بدان که تو را ربوده ام از اندیشه و تخیل هرآنچه هست

هی  دختر  عاشق  انار و  ابر و  برف  و  باران  و  دشت

بدان که  محصول  آرامش  جهان  آغوش  زیبای  زنست

هی دختر بی باک و جسور شعر و غزل و هرآنچه هست

بدان هنوز هم در خواب و بیداری دلم مشغول تو هست

هی  دختر   زیبای  حوا  میوه ی   ممنوعه ی  باغ  جنت

می خواهمت  اما   این  بار  با  اثبات  آزمایشات  سخت

هی دختر بی پروای هم سخن جنگل وکوه و دره ودشت

بدان افکار و اندیشه های  سلام  با خاطراتت  خوشست

چه باید کرد با دختر عاشقی های  بی رخصت

که زد در گلستان  باغ نیستان جان سلام آتش

متانت   و  حیا  و  شرم  و  عشوه  و  عشقت

و تن بیتابی که مدام میسوزددرمهرو نوازشش

دختری  که  آمد و خندید و  معما  شد و رفت

باید  آموخت  به  عاشق  تا  نمیرد در عطشش

رد  شدی در کوی .عشقم  جان من آتش گرفت

دل پره در جنب و جوش و سینه سوزه آتشش

آنقدردر انتظارت سوختم خاکسترم برباد.رفت

شعله های آه من تاثیر نکرد دردل عاشق کشش

کاشکی  گفته های  دل پر درد سلام  میدانست

دختری  که  مرا ورق  می زد با تفکرات آتشش

نازنینم  دل  بریدن  از  تو  آنقدا. آسان  نیست

که خلق میگویند سلام رهاکن دخترقبیله آتش

به خواب  ای  دل که  این  دنیا سرابه

امید و آرزو  محال  و خواب  و خیاله

بخواب ای  دل که این عالم  یه خوابه

خیال عارضش  چو رنگی  نقش بر آبه

به  خواب  ای دل  که  خوابیدن ثوابه

که   بیداریت   پر  از   رنج   و  عذابه

به خواب ای دل که  من  حالم  خرابه

دوای  درد  من  شربت  می  و  شرابه

به  خواب  ای دل مگوی  شعر و ترانه

که  غم  و  درد  عاشقی  درمان  نداره

به  خواب ای دل سلام  گشته  دیوانه

نه  شمعی  ماند نه عشقی  نه  پروانه

به  خواب ای  دل  مکن  فریاد  و ناله

سلام  فارغ  شد از خویش  و  بیگانه

عشق  و احساس  و خیال  همه جا مهمانم

سرشار از دانش  و  عقل  و خرد  و  ایمانم

لبریز از عاطفه  و مهر و محبت  و مهربانم

بسیار  با صفا  و  زیباست  معرفت  پنهانم

زندگی  نورانیتی  است  که  در آن غلطانم

برآنم تا با اشعارم  پاک  کنم  زشتی جهانم

اگر درک  شوم  توسط  مردمان  روزگارانم

به زیبایی تمام خواهم  سرود حقایق نهانم

غزل  سرکش و  خاطرات  جانسوز  یارانم

پیوسته  می کشاند مرا  به دیار همراهانم

احساسات  کم   و  درد  دل های   فراوانم

آشوب  رشته  نازک  عاشقی های  سوزانم

همه مردم عالم فهمیدند که  عاشق جانانم

سرانجام عشق شد نهایت وغایت و پایانم

عشق شد  حقایق ادبی  شاعرانه ی . نهانم

سلامم  عشق  شد باور یک  گل در بهارانم

هر  انسانی  قطعه ی  زیبایی  از  خداوند  باشد

اولین  موضوع  مهم  هم برایش  شناخت باشد

هزاران  قدرت  خوب  در درون  انسان ها باشد

کلید شناسایی شان هم  ورود به درون ها باشد

همه ی  خلاقیت های  ماها  در درون مان  باشد

زیباترین نشان  هم  باور و اندیشه هایمان باشد

یکی از  آنها  هم  خوشبینی  متعادل مان  باشد

که  موجب شادی و حال و هوای خوبمان  باشد

اندیشه ی منفی اگر هزاران دلیل همراهش باشد

باعث توهم و غارتگری دل وروح وجانمان باشد

انسان میتواند الگو و بی نطیر و بی بدیل باشد

نمونه ی اعمال خیرونیک بجای شر و جهل باشد

هزاران حس خوب مثبت.و زیبادردرونمان باشد

وظیفه ی ما پیدا کردن و اجرا و عمل آنان باشد

آنچه که  هستیم  هدیه ی خداوند  به ماها باشد

و آنچه که میشویم  هدیه ی ماها بخداوند باشد

گفت شاعرآشوبی و تنهائیم با این.خبر

غصه معنایی ندارد کم بگو از خیروشر

عین  مطلوبی  اما  نداری  از خود خبر

یار  دارد  به  تو  نیم  نگاهی  مختصر

چه  سودایی در جهان  از این خوشتر

تو  خودت  طالب  نقشی  و  نگار دگر

عاشقی  ندارد این  همه  غم و دردسر

معشوق  از حال  عاشق  نباشد بیخبر

عشق من  در دل و جانت بسان مجمر

در نظرت  باشد  خیالی  خوش  منظر

دلبری کن  تا که  بیابی آن دل ربا دلبر

جام  جهان نمای  عشقش  بدست آور

گوارای  وجودت جام  می ساغر کوثر

باده  نوشیت  ز دستان  آن  پری پیکر

سلام  ز چه  می پرسی خبر از  بیخبر

تو که  ساکن حرمی  و  نیستی رهگذر

گفت  دخترم درست را بخوان که  لیاقتت دکترا باشد

تا روزی  اگر حیاتی باشد پدر پیش تو برای مداوا.آید

دخترتمام تلاشش را کردوسرانجام پزشک موفقی شد

و در نهایت امید و شادمانی نوبت افتتاح مطبش شد

پدردعوت بود اما آنقدر دغدغه های دیگرش زیاد بود

که  فرصت نکردحتی برای گفتن تبریک به مطب برود

خانم دکتر در مطبش  همه وقت منتظر ورود پدر بود

چون تمام دغدغه  و افکارش مشغول حضور پدر بود

اما پدر بخاطر مشغله فراوان ازانتطاردختربیخبر بود

او اهل اندیشه وقلم وهنروشعروغرق درافکاردیگربود

تااینکه خانم دکترروزی تقویم سال وروزها را ورق زد

خوشحال شد وقتی دیدپنجم آبانماه تولد پدر میباشد

اشک در چشمانش حلقه زد حال  و هوایش بارانی شد

شاخه.ی گلی خریدخودش آمدمیلادپدررا تبریک گفت

آنکس.که عاشق است هیچ درغم.جانش نیست

عاقلی در میان عمل  و کردار و رفتارش نیست

عاشقی باشد  چاره اش  و راه  درمانش نیست

عمق احساسش نشاید گفتن که امکانش نیست

او جان عالم است و عالم جسم وجانش نیست

بحردل بیکران است اما راه جان نشانش نیست

هر آن کس  عاشق  است  امکان  فنایش نیست

چون  که  او  باشد  عاشق  مُرده جانش  نیست

همه  جا  زمزمه ی  عشقش   و  پایانش  نیست

هرکه کافر زلفش  نباشد  مومن  ایمانش نیست

عالمش  نورانی  و  پیدایش  و  پنهانش  نیست

مانند آن رند مشهوری که  سرو سامانش نیست

او کجا  علم  آموخت. که  فهم  معنایش نیست

پاسخم  به زبانی گفت که توان نمایانش نیست

سلام مرغ  مهاجری که  درجایی مکانش نیست

با لب خاموش میگوید و درک گفتمانش .نیست